Życie bez czterech kółek – podsumowanie

W sierpniu zeszłego roku miałem wypadek i zdecydowaliśmy się na eksperyment (który w założeniach miał potrwać do wakacji), polegający na życiu bez samochodu (więcej o eksperymencie tutaj). Dziękujemy za Wasze liczne komentarze, szczególnie za głosy wspierające naszą decyzję. Dyskusja pod wpisem pokazała także jak szczególnym dobrem, budzącym wiele emocji, jest samochód.

Eksperyment, w sposób nieoczekiwany dla nas samych, zakończył się w połowie listopada. Nasi przyjaciele postanowili rozstać się ze swoją dwunastoletnią toyotą. Możliwość kupienia samochodu z pewnego źródła i za gotówkę (bez zaciągania kredytu – o tyle jesteśmy mądrzejsi!), a także dająca się dość mocno we znaki późnojesienna aura skłoniły nas do zmiany decyzji.

Mimo to przeżyliśmy bez własnego auta trzy miesiące. O wiele krócej niż zakładaliśmy, a jednak ten mocno odcinający się od zwyczajności okres naszego życia zapadnie nam głęboko w pamięć.

Z pewnością sprzyjała nam stabilna, prawie bezdeszczowa pogoda. Poruszanie się rowerami dało nam dużo przyjemności, poprawiło naszą kondycję, choć wymagało sporo samozaparcia. Świat oglądany z rowerowego siodełka wyraźnie zwolnił, napełnił się jesiennymi zapachami i kolorami, sprzyjał uważności, był okazją do rozmów z dziećmi.

Potwierdziło się, że wiele ważnych życiowo punktów rzeczywiście znajduje się niedaleko. Te, które były dalej, musiały „na chwilę” stać się rzadziej odwiedzane; dla wielu spraw staraliśmy się znaleźć jak najbliższe rozwiązanie (logopeda, nauczycielka gry na pianinie, nawet schronisko, z którego przywędrowała wtedy nasza suczka).

Tak jak się spodziewaliśmy, mogliśmy liczyć na pomoc naszych przyjaciół i sąsiadów, którzy wielkodusznie udostępniali nam swoje auta ilekroć zachodziła konieczność zawiezienia dzieci do lekarza lub na zajęcia zlokalizowane zbyt daleko, aby dotrzeć na nie rowerem. Jedynie sporadycznie korzystaliśmy z taksówek.

Strzałem w dziesiątkę były zakupy spożywcze przez Internet. Dostarczenie ciężkich, tygodniowych zakupów pod drzwi naszego mieszkania na trzecim piętrze okazało się bezcennym rozwiązaniem dla naszych kręgosłupów, dlatego nadal je kontynuujemy.

Finansowo życie bez samochodu przez ten czas nie było tak oszczędne, jak się spodziewałem. Okazało się na przykład, że nasza flota rowerowa wymagała przeglądu, dokupienia koszyków, peleryn przeciwdeszczowych, szybkiej wymiany roweru dla młodszej córki (kupiliśmy używany). Te inwestycje pochłonęły część naszych paliwowych oszczędności.

Eksperyment pokazał, że ten środek lokomocji w naszej sytuacji i przy określonym stylu życia jest po prostu potrzebny. Nasze obecne auto, pozbawione wygód i nowoczesnego image’u, jest tylko tym, czym ma być w swej istocie: zapewnia naszej rodzinie niezbędny transport.

Najstarsza córka zaraz po zakupie auta zapytała: i znowu wszędzie będziemy jeździli samochodem? Nic podobnego: na wiosnę przesiądziemy się z powrotem na rowery, by jeździć na nich tak często, jak to tylko będzie możliwe!