Rodzinne fotografie - część II

We wpisie "Rodzinne fotografie" dzieliłem się z Wami refleksją nad urokami konwencjonalnych zdjęć, które wklejaliśmy do samodzielne robionych albumów. Fotografię analogową uważałem za zamknięty rozdział. Wiele lat temu rozstaliśmy się z naszym Canonem EOS 500n, oddając go naszej znajomej - początkującemu fotografowi, z którą straciliśmy na pewien czas kontakt...

 Na fali zauroczenia przesiedliśmy się jak wielu innych na kompaktową cyfrówkę, która parametrami nie dorastałaby do pięt aparatom w dzisiejszych komórkach. Był to początek końca nie tylko albumów ze zdjęciami, ale wywoływania zdjęć w ogóle. Ostatnie kilka lat to już tylko bity zapisane w katalogach. Źródło wspomnień, ale także frustracji. 

 Zmęczony cyfrowym życiem postanowiłem przejść do "analogowego podziemia" (o którym pisałem tutaj). Zaowocowało to nie tylko "analogowymi niedzielami", czyli czasem bez komputera i komórek, ale także... powrotem do robienia zdjęć klasycznym aparatem. 

Na początku roku nabyłem za bezcen Smienkę 8m z zamiarem zrobienia kilku czarno-białych fotografii. Potem przypadkowo spotkałem naszą znajomą, którą zapytałem o aparat. Okazało się, że już dawno nasz Canon zbiera tylko kurz i chętnie nam go odda. Tak oto po kilku latach aparat wrócił pod naszą strzechę. A ja wróciłem do radości i niepokojów robienia tradycyjnych zdjęć. Nie wyrzekliśmy się do końca tych cyfrowych, robionych z telefonu, ale przeważnie w sytuacji, gdy nie nosimy ze sobą Canona. 

 Zdjęcia wróciły do formy papierowej. Wkładamy je do albumów. Na razie nie robionych, tylko kupionych. Ale mam zamiar wrócić do tej tradycji. W najbliższym czasie zamierzam także wywołać, stosując ostrą selekcję, zdjęcia z komputera. Trzymajcie za mnie kciuki! 


A swoją drogą fajnie, że taki stary aparat zatoczył kilkuletnie koło, odzyskując w pełni swoją użyteczność... 

Z robieniem zdjęć wiąże się także nasze Pudełko ze zdjęciami.


*zdjęcia we wpisie oczywiście zeskanowane (ze szkodą dla jakości...)

4 komentarze:

  1. Tomasz Jadowski19 czerwca 2017 14:55

    Hej Konradzie,

    Co do skanowania to muszę Cię zmartwić, obecne maszyny które robią odbitki skanują kliszę do formy cyfrowej i dopiero z tego drukują odbitkę, więc ja osobiście zawsze po wywołaniu kliszy zlecam jej skanowanie. Analog ma dla mnie tą zaletę, że nie robię tysięcy zdjęć (max to 16-18 rolek rocznie) i głównie w okolicznościach rodzinnych. I paradoksalnie wszystkie zdjęcia, nawet te nieudane, nieostre mają swój urok i mi się podobają.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Konrad19 czerwca 2017 16:28

      To rzeczywiście mnie zmartwiłeś. Jak rozumiem nie można uciec od cyfryzacji zdjęć analogowych bez własnej ciemni fotograficznej lub jakiegoś tradycyjnego zakładu fotograficznego (jeśli takie jeszcze są)? Dzięki za uświadomienie :)

      Usuń
  2. Tofalaria20 czerwca 2017 15:21

    Zdjęcia analogowe mają swój urok, jednak ze względu na ilość potrzebnego sprzętu, proces obróbki, a przede wszystkim zajmowane miejsce - wybieram cyfryzację. To dla mnie po prostu wygoda. Tej zimy skanowałam nasze stare slajdy, redukując w trakcie ich liczbę. Gdyby nie aparaty cyfrowe, to do dziś musielibyśmy na slajdy przeznaczyć chyba jedną z szaf ubraniowych, tyle to zajmuje miejsca!

    OdpowiedzUsuń
  3. OdnowionaJa5 lipca 2017 14:37

    Bardzo ładne, pełne miłości zdjęcia. :)

    OdpowiedzUsuń

UWAGA: Komentarze są moderowane i pojawiają się dopiero po pewnym czasie. Będzie nam miło, gdy się pod nimi podpiszesz :) Nie publikuję wypowiedzi pozornie na temat, a stanowiących formę reklamy, zwł. blogów komercyjnych...

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)